کد مطلب:210631 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:173
فضا چیست
فضا به قول انشتین موجودی است كه كلیه مواد را بلعیده و آن عامل اصلی جوهری عالم است و مواد فرع آن است می گویند ماده متولد و مأخوذ از نفس فضا است و فضا یك جوهر صلب و سختی است حقیقی و موجود و این نظریه درست به عكس نظریه قدما درباره فضا بوده.
و این نظریه متأخرین را قرآن در صدر اسلام تصریح نموده است.
در سوره نبأ می فرماید: و خلقنا فوقكم سبعا شدادا
در سوره صافات می فرماید: و الصافات صفا و الزاجرات زجرا - یعنی صفوف ملائكه و فرشتگان در فضا صف كشیده و منظم ایستاده چشم بر حكم و گوش بر فرمان دادند - و این فرشتگان كه هر یك از آنها ششصد بال دارند معلوم است چه وزنی دارند و فلاسفه اسلامی گفته اند (كون الفضا مادة صلبه و انه لو كان مادة محسوسه لكان اصلب من الحدید و الرصاص آلاف مرات.)
یعنی فضا ماده بسیار سختی است كه اگر محسوس بود می دیدیم كه از آهن و فلزات دیگر هزار بار سخت تر و محكم تر است.
محققین می گویند فضا یك جاذبه بسیار نیرومندی است كه بین آفتاب و سیارات آن یعنی بین هر منظومه شمسی و ستارگان در مدارات ارتباط تجاذبی برقرار می نماید.
[ صفحه 62]
از این جا معلوم می شود كه فضا چه قدر سخت و محكم و شدید است كه مدار منظومه شمسی را در خود نگاه می دارد و راهنمای سیر آن ها می باشد وزن این ستارگان و حجم و قدرت و حرارت آن همه بار بر فضا است كه اگر ما فرض كنیم آهن، مس، طلا و پلاتین یا هر ماده ای كه در زمین به وزن شناخته شده هیچ یك نه تنهائی نه با نیروی یكدیگر قدرت تحمل تجاذب عوالم و افلاك را ندارند و از این جا محقق می شود كه صلابت و محكمی فضا از هر چه تصور شود هزارهزار برابر بیشتر است.
و خلاصه سخن این است كه اگر سؤال شود پس از آسمان چیست گفته می شود امواج آفتاب ها و منظومه ها و مجاری افلاك و چنانچه سؤال شود پس از آنها چیست گفته می شود تاریكی و این تاریكی رنگ جسم صلب سختی قوی و متین و محكم است كه سختی آن بالاتر از سختی تمام مواد است.
این آخرین اطلاع بشر از عوالم كون بوده و امروز هم گفته می شود كه محیط این شموس و كهكشان ها و سحابی ها و شعریان كه در محیط عرش قرار دارند فضائی است كه همه این كواكب را احاطه نموده است و آن فضا سخت و صلب و محكم ترین مواد عالم است نهایت غیرمحسوس است.
شگفت آور این است كه فیلسوف و استاد علوم طبیعی و فلكی امریكا سیلربان می گوید ثابت شده كه فضاء آن عالمی است كه تمام كائنات در آن تسبیح خدا می گویند و آن فضا كروی شكل است.
و قطر این كره 000 / 000 / 000 / 000 / 532 میل است یعنی 35 هزار میلیون بیشتر از مسافت بین زمین و آفتاب است.
و این قیاس كمترین رقمی است كه علماء توانسته اند حساب كنند و در سال 1924 م رصد نموده و حساب كرده اند.
در حقیقت مقیاس صحیح رصد فلكی غیرقابل امكان است زیرا عالم انتهائی ندارد و آنچه متناهی است بعد آن غیرقابل حساب است و باز از ورای فضای سخت و صلب خبری ندارد.
انشتین به این حقیقت اعتراف نموده كه ورای این كرات مشهوده كره ی فضا است كه تمام كائنات در آن قرار دارند و به تسبیح حق سیر تكوینی می نماید ولی آیا پس از كره ی فضا
[ صفحه 63]
كره دیگری موجود است یا خیر بشر بی خبر است و می توان از آیه ی كریمه (الحمد لله الذی خلق السموات و الارض و جعل الظلمات و النور) چنین استنباط كرد كه بالای آسمان ها و زمین و محیط به این منظومه ها اول تاریكی است و بعد نور است و فضا همان اصل ماده است كه انشتین گفته و پس از او نور است.
علمای طبیعی گویند فضا مشحون بر عنصر آب و عنصر هوا است - و بالاتر از آنها ماهی و مرغ های پرنده و گرما و سرما و بادها و ابرها و عجایب دیگر عالم آفرینش است و با همین منطق می توان گفت كه خلاء محال و عالم پر از امواج مواد و عناصر است و این موضوع را مولی الموحدین در خطبه توحیدیه چنان تشریح و تصریح فرموده كه هیچ عالم هیوی نمی تواند بدین خوبی بیان نماید.
فضا ظرف میدان افلاك و كرات آسمانی است كه مانند خیابان های زمینی راه های دورانی و گرداگرد معینی دارد و ستارگان و كرات در آن مسیر حركت می كنند و نكته قابل توجهی كه امام علیه السلام در خطبه خود فرموده این است كه ارواح مجردات و فرشتگان و صفوف ملائكه با آن عظمت جثه ها در این فضا هستند و هر دسته و طبقه مأمور گردانیدن گوشه ای از چرخ هستی می باشند ولی ابتدا و انتهای این فضا برای درك بشر غیرقابل فهم است فقط خدا می داند و بس پیغمبران هم یا نمی دانستند یا نگفته اند - تصور كرات و كهكشان ها بدین عظمت در این فضا مانند یك دسته طیور در فضای مجاور ما می باشند.
و این نظریه متأخرین را قرآن در صدر اسلام تصریح نموده است.
در سوره نبأ می فرماید: و خلقنا فوقكم سبعا شدادا
در سوره صافات می فرماید: و الصافات صفا و الزاجرات زجرا - یعنی صفوف ملائكه و فرشتگان در فضا صف كشیده و منظم ایستاده چشم بر حكم و گوش بر فرمان دادند - و این فرشتگان كه هر یك از آنها ششصد بال دارند معلوم است چه وزنی دارند و فلاسفه اسلامی گفته اند (كون الفضا مادة صلبه و انه لو كان مادة محسوسه لكان اصلب من الحدید و الرصاص آلاف مرات.)
یعنی فضا ماده بسیار سختی است كه اگر محسوس بود می دیدیم كه از آهن و فلزات دیگر هزار بار سخت تر و محكم تر است.
محققین می گویند فضا یك جاذبه بسیار نیرومندی است كه بین آفتاب و سیارات آن یعنی بین هر منظومه شمسی و ستارگان در مدارات ارتباط تجاذبی برقرار می نماید.
[ صفحه 62]
از این جا معلوم می شود كه فضا چه قدر سخت و محكم و شدید است كه مدار منظومه شمسی را در خود نگاه می دارد و راهنمای سیر آن ها می باشد وزن این ستارگان و حجم و قدرت و حرارت آن همه بار بر فضا است كه اگر ما فرض كنیم آهن، مس، طلا و پلاتین یا هر ماده ای كه در زمین به وزن شناخته شده هیچ یك نه تنهائی نه با نیروی یكدیگر قدرت تحمل تجاذب عوالم و افلاك را ندارند و از این جا محقق می شود كه صلابت و محكمی فضا از هر چه تصور شود هزارهزار برابر بیشتر است.
و خلاصه سخن این است كه اگر سؤال شود پس از آسمان چیست گفته می شود امواج آفتاب ها و منظومه ها و مجاری افلاك و چنانچه سؤال شود پس از آنها چیست گفته می شود تاریكی و این تاریكی رنگ جسم صلب سختی قوی و متین و محكم است كه سختی آن بالاتر از سختی تمام مواد است.
این آخرین اطلاع بشر از عوالم كون بوده و امروز هم گفته می شود كه محیط این شموس و كهكشان ها و سحابی ها و شعریان كه در محیط عرش قرار دارند فضائی است كه همه این كواكب را احاطه نموده است و آن فضا سخت و صلب و محكم ترین مواد عالم است نهایت غیرمحسوس است.
شگفت آور این است كه فیلسوف و استاد علوم طبیعی و فلكی امریكا سیلربان می گوید ثابت شده كه فضاء آن عالمی است كه تمام كائنات در آن تسبیح خدا می گویند و آن فضا كروی شكل است.
و قطر این كره 000 / 000 / 000 / 000 / 532 میل است یعنی 35 هزار میلیون بیشتر از مسافت بین زمین و آفتاب است.
و این قیاس كمترین رقمی است كه علماء توانسته اند حساب كنند و در سال 1924 م رصد نموده و حساب كرده اند.
در حقیقت مقیاس صحیح رصد فلكی غیرقابل امكان است زیرا عالم انتهائی ندارد و آنچه متناهی است بعد آن غیرقابل حساب است و باز از ورای فضای سخت و صلب خبری ندارد.
انشتین به این حقیقت اعتراف نموده كه ورای این كرات مشهوده كره ی فضا است كه تمام كائنات در آن قرار دارند و به تسبیح حق سیر تكوینی می نماید ولی آیا پس از كره ی فضا
[ صفحه 63]
كره دیگری موجود است یا خیر بشر بی خبر است و می توان از آیه ی كریمه (الحمد لله الذی خلق السموات و الارض و جعل الظلمات و النور) چنین استنباط كرد كه بالای آسمان ها و زمین و محیط به این منظومه ها اول تاریكی است و بعد نور است و فضا همان اصل ماده است كه انشتین گفته و پس از او نور است.
علمای طبیعی گویند فضا مشحون بر عنصر آب و عنصر هوا است - و بالاتر از آنها ماهی و مرغ های پرنده و گرما و سرما و بادها و ابرها و عجایب دیگر عالم آفرینش است و با همین منطق می توان گفت كه خلاء محال و عالم پر از امواج مواد و عناصر است و این موضوع را مولی الموحدین در خطبه توحیدیه چنان تشریح و تصریح فرموده كه هیچ عالم هیوی نمی تواند بدین خوبی بیان نماید.
فضا ظرف میدان افلاك و كرات آسمانی است كه مانند خیابان های زمینی راه های دورانی و گرداگرد معینی دارد و ستارگان و كرات در آن مسیر حركت می كنند و نكته قابل توجهی كه امام علیه السلام در خطبه خود فرموده این است كه ارواح مجردات و فرشتگان و صفوف ملائكه با آن عظمت جثه ها در این فضا هستند و هر دسته و طبقه مأمور گردانیدن گوشه ای از چرخ هستی می باشند ولی ابتدا و انتهای این فضا برای درك بشر غیرقابل فهم است فقط خدا می داند و بس پیغمبران هم یا نمی دانستند یا نگفته اند - تصور كرات و كهكشان ها بدین عظمت در این فضا مانند یك دسته طیور در فضای مجاور ما می باشند.